Długość szlaku ok. 11 km.
Na tej trasie Świder mniej znany, bystro płynący wśród wysokich brzegów, o wodzie burzącej się na kamiennych progach. Początek szlaku w centrum Glinianki, obok drewnianego kościoła z poł. XVIII w. We wsi znajduje się Izba Regionalna (tkactwo, wyposażenie wnętrz) prowadzona przez Koło Gospodyń Wiejskich. Centrum wsi stanowiło dawniej rynek miejski. Osada Gliniany (nazwa pochodzi od gliniastego podłoża rzeki) otrzymała w 1557 r. prawa miejskie jako Wawrzyńczewo, utraciła je jako Glinianka w 1820 r. Opodal kościoła stał w XVI.I w., kryty gontem, drewniany ratusz.
Opuszczamy wieś i udajemy się nad Świder. Morenowe głazy tworzą w korycie rzeki niewielkie progi, tzw. szypoty. Mijamy park podworski ze starym drzewostanem (dęby klony modrzewie). Za nim cmentarz z grobami żołnierzy polskich z lat 1920, 1939, 1944.
Następny odcinek prowadzi szosą ku Woli Karczewskiej. Mijamy most na Świdrze i jaz, obok stary bór sosnowy i pętla autobusowa z dogodnymi połączeniami do Otwocka. Poniżej Woli Karczewskiej zaczyna się najpiękniejsza część doliny Świdra, który tworzy tutaj niezwykle malowniczy przełom. W korycie rzeki głazy, szypoty, miejscami podmyte brzegi, wysokie urwiska, bystry prąd. Dochodzimy do Złotego Kanionu – wąskiego jaru, w którym płynie struga Stok. Dalsza trasa prowadzi nad Świdrem – cały czas lasem, miejscami wysokim brzegiem. Po przeciwnej stronie- widok na wzgórza w okolicy wsi Kopki. Obok działek letniskowych znajduje się miejsce wypoczynku (deszczochrony, stoły, ławy, kominek, studnia, parking, WC). Ponowny powrót nad Świder. Po drodze mijamy stary młyn wodny, Adamówkę i chybotliwą kładką przechodzimy na drugą stronę rzeki. Kolejne miejscowości na trasie to Wólka Mlądzka, a potem Rudka. W II poł. XIX w. był tu młyn wodny i karczma z zajazdem, a przed 1939 r. kopano tu glinę. Urobek przewożono kolejka robocza do cegielni w Teklinie, której pozostałością jest staw, zwany dołami Goldmana (od nazwiska właściciela).
W 1863 r. na szosie oddział powstańców mjr Józefa Jankowskiego zaatakowali konwój carski prowadzący 140 Polaków wziętych „w sołdaty”, z których 40 zdołało zbiec (pamiątkowy krzyż przy szosie).
Tekst: Gmina Wiązowna
